Dobre video jeśli zaczynasz karierę i zauważasz u siebie oznaki Syndromu Sztokholmskiego (Jak nie zuważasz to też)

4

0

Niesamowite że ludzie nie pojmują że pracodawca patrzy na nich tak jak oni na towary w sklepie - oboje chcą jak najwięcej jak najtaniej.

5

taki płacz gościa którego wyrzucili z pracy, a po drodze dotyka problemu 'CEO-to-employee pay gap' o tym więcej tu: https://www.forbes.com/sites/dianahembree/2018/05/22/ceo-pay-skyrockets-to-361-times-that-of-the-average-worker/#2dfe0b3d776d
i ma pretensje do systemu z którego sam właśnie korzysta via youtube, a usprawiedliwianie się, że siedzi po godzinach czy ma super wykształcenie... jest nic nie warte, skoro jest ktoś kto zrobi to co on szybciej i taniej

edit: cały kanał jest w takim tonie - jakbym czytał opinie miliona juniorów po bootcampach, że nikt ich nie chce w pracy

3

tak po tytule to nie chce mi sie tego nawet ogladac. niech zgadne - kolejny problem 1 swiata i kolejny maruda/cienias narzekajacy ze praca go nie cieszy i korpo nie sa fair, bo przeciez wg milenialsowej (pierwszy raz uzylam tego slowa, przysiegam nie mam nic do milenialsow) logiki praca musi byc od pierwszych dni kariery dostosowana pod nich:

  • zadania powinny byc ambitne, ale tez nie obarczac stresujaca odpowiedzialnoscia
  • tematyka projektu powinna odzwierciedlac zainteresowania programistow
  • stymulacja intelektualna nie powinna zabijac ich wlasnej kreatywnosci
  • ogolnie pracodawca powinien stawiac dobro pracownikow na pierwszym miejscu, swoje zyski na ostatnim :)
    itd itp ale oczywiscie i tak nie ma gwarancji ze pracownik nie wypali sie zawodowo po 6 miesiacach i nie zacznie zyc z jeczenia na youtube.
2

Ten człowiek wydaje się być zawiedziony niesprawiedliwością świata i surowością zasad, bo podchodzi do wszystkiego w bardzo emocjonalny sposób. Odczuwanie emocji jest źródłem cierpienia.

2
boska_cebula napisał(a):

taki płacz gościa którego wyrzucili z pracy, a po drodze dotyka problemu 'CEO-to-employee pay gap' o tym więcej tu: https://www.forbes.com/sites/dianahembree/2018/05/22/ceo-pay-skyrockets-to-361-times-that-of-the-average-worker/#2dfe0b3d776d
i ma pretensje do systemu z którego sam właśnie korzysta via youtube, a usprawiedliwianie się, że siedzi po godzinach czy ma super wykształcenie... jest nic nie warte, skoro jest ktoś kto zrobi to co on szybciej i taniej

edit: cały kanał jest w takim tonie - jakbym czytał opinie miliona juniorów po bootcampach, że nikt ich nie chce w pracy

Koleś co prawda użala się, ale druga strona medalu jest taka że większość firm stosuje fałszywą propagandę która ma na celu wytworzenie wrażenia że ich celem istnienia jest coś więcej niż zysk i relacje z pracownikami opierają się na czymś więcej niż zysk. A celem tego jest właśnie wmanipulowanie pracowników w większe zaangażowanie niż gdyby wiedzieli że pracują tylko na pensje dyrektorów i dywidendy inwestorów.

0

większość firm stosuje fałszywą propagandę która ma na celu wytworzenie wrażenia że ich celem istnienia jest coś więcej niż zysk

czyli podobnie do wiekszosci pracownikow...

4
boska_cebula napisał(a):

taki płacz gościa którego wyrzucili z pracy, a po drodze dotyka problemu 'CEO-to-employee pay gap'

O ile do socjalisty mi daleko- myślę o sobie jako ktoś w centrum a pewnie znaleźli by się tacy co zaszufladkowali by mnie na prawo- to z niewielu dzisiejszych problemów społecznych akurat zgadzam się co do potrzeby zrobienia czegoś z przepaścią zarobków między ludźmi najwyżej i najniżej w hierarchii. O ile się nie mylę to jakiś system już istnieje w niektórych krajach skandynawskich. Nie mnie oceniać ile powinien wynosić stosunek- dla przykładu przyjmijmy 1:10. Największy stopniem pracownik w firmie nie może zarabiać więcej niż ten najniższy stopniem. Czy to znaczy że CEO nie będzie mógł zarabiać więcej? Będzie mógł, ale aby samemu zarabiać więcej będzie musiał podnieść płacę innym pracownikom. Ja jak najbardziej byłbym za przyjęciem takiego systemu. Oczywiście przy założeniu że przeprowadzono odpowiednie, niezależne badania które nie przewidziałyby negatywnych, długoterminowych skutków dla gospodarki.

1

A dlaczego akurat 1:10? A nie 1:7, 1:20, 1:26? Kto to ma ustalić? Dlaczego w każdej firmie tak samo?

1

Masz jakieś problemy z czytaniem ze zrozumieniem? Wyraźnie zaznaczyłem: Nie mnie oceniać ile powinien wynosić stosunek- dla przykładu przyjmijmy 1:10.

Kto to ma ustalić? Dlaczego w każdej firmie tak samo?

A kto i dla czego ustala że podatek dochodowy wynosi x%? Kto i dla czego decyduje że stopa procentowa zmieni się o x%? Na pewno nie randomy na forach. Dla czego w każdej firmie tak samo? Nie wiem, Ty mi powiedz. Ja nigdzie tego nie zaproponowałem.

2

Po prostu wydaje mi się, że takie odgórne narzucanie ile ktoś ma prawo zarabiać pasuje trochę do Twojej sygnaturki ;)
Jak zdefiniujesz zarabianie? Jakie zarobki ma sprzątaczka w firmie która pracuje tylko w soboty po 4h? Jakie zarobki mają specjaliści zatrudnieni na b2b ze stawką godzinową? Jak liczyć czas pracy CEO?

Pomysł może i ma szczytną idee, ale gdy przychodzi do detali już tak kolorowo nie jest

3
danek napisał(a):

A dlaczego akurat 1:10? A nie 1:7, 1:20, 1:26? Kto to ma ustalić? Dlaczego w każdej firmie tak samo?

Bo ludzie lubią mieć władzę, trzymać się nawzajem za mordy i dyktować innym warunki. Im głębiej wciskasz głowy w g**no jak największej liczbie ludzi, tym bardziej jesteś "kimś". Nieważne, czy w korpo, czy w administracji, czy gdziekolwiek indziej.

Dlatego masz ludzi

  • którzy wycisną ostatni grosz z firmy i pracowników, żeby kupić piątego Bentleya
  • prowadzą janusz-softy i chałupnicze bieda-firmy, gdzie zarobisz mniej niż na kasie w supermarkecie
  • powtarzają jak mantrę "trzeba zabronić tego", "trzeba zakazać tamtego", "pozamykałbym w pierdlu za mówienie siamtego"
  • chcą narzucać innym jak mają żyć
  • chcą decydować jak rozporządzać zasobami, do których stworzenia nie przyłożyli palca
  • koniecznie chcą decydować o rzeczach, na których się nie znają i/lub nie dotyczą ich

@Aventus żeby nie było, to nie jest przytyk do Ciebie czy Twojego przykładu. Po prostu tak widzę świat i ludzi dookoła jako całość :)

1

Widziałem kilka jego filmików. Generalnie to on ma rację, że praca deva jest czymś innym niż obiecywali mu na bootcampie i że nadal światem rządzą pieniądze, a nie frontend developerzy. Szokuje jednak poziom naiwności jaką musiał posiadać kilka lat temu, skoro teraz tak jęczy. Polubić też jest go ciężko z powodu rozpieszczenia: mając 20 parę lat, bez studiów, zarabiał>50k$ a my się mamy przejmować jego ciężkim losem (najnudniejsza historia świata).

Wpisuje to się w pewien schemat, który ostatnio obserwuję: pękają iluzje stworzone przez świat IT i ludzie domagają się prawdziwej kasy. Przez to krach na rynku „innowacyjnych” technologii (startupy, ai, blockchain, outsourcing) jest coraz bliżej.

2
danek napisał(a):

Po prostu wydaje mi się, że takie odgórne narzucanie ile ktoś ma prawo zarabiać pasuje trochę do Twojej sygnaturki ;)
Jak zdefiniujesz zarabianie? Jakie zarobki ma sprzątaczka w firmie która pracuje tylko w soboty po 4h? Jakie zarobki mają specjaliści zatrudnieni na b2b ze stawką godzinową? Jak liczyć czas pracy CEO?

Ja nie stawiam się na miejscu grona osób które takie decyzje miałoby podejmować. Od tego są mądrzejsze głowy. Raz jeszcze zaznaczam: nie proponuję uniwersalnego rozwiązania. Na Twoje pytania: Jakie zarobki ma sprzątaczka w firmie która pracuje tylko w soboty po 4h? Jakie zarobki mają specjaliści zatrudnieni na b2b ze stawką godzinową? Jak liczyć czas pracy CEO? należało by właśnie znaleźć odpowiedzi. Chociaż odpowiedź na pytanie dotyczące sprzątaczki wydaje się dosyć prosta- pomnóż jej stawkę godzinową tak aby uzyskać stawkę miesięczna przy założeniu pracy na cały etat i już wiesz jako wynosi stosunek jej zarobków do zarobków CEO. Oczywiście przy założeniu że dla CEO uznajemy standardową "zmianę" pracy, czyli 37.5 godziny tygodniowo. Ale znów- ani mi ani Tobie decydować. To nie prosty problem do rozwiązania, tak samo jak nie jest prostym zagadnieniem kwestia podatków dochodowych czy wszelkich innych, które nadal wzbudzają i będą wzbudzać kontrowersje. Czy to na zachodzie czy w Polsce.

Mimo wszystko byłoby to moim zdaniem mniejsze zło niż to co mamy teraz- CEO zarabiający dziesiątki czy czasem nawet setki razy więcej niż niektórzy pracownicy. Problem robi się jeszcze większy kiedy uwzględni się szerszy kontekst- szary pracownik ledwo może pozwolić sobie (o ile w ogóle może) na jakieś sensowne oszczędności, podczas kiedy osoba o ogromnych przychodach nie dość że i tak zarabia znacznie więcej to jeszcze dużą część pieniędzy inwestuje (całkiem słusznie), pomnażając majątek jeszcze bardziej,

Pijany Krawiec napisał(a):

Widziałem kilka jego filmików. Generalnie to on ma rację, że praca deva jest czymś innym niż obiecywali mu na bootcampie i że nadal światem rządzą pieniądze, a nie frontend developerzy. Szokuje jednak poziom naiwności jaką musiał posiadać kilka lat temu, skoro teraz tak jęczy. Polubić też jest go ciężko z powodu rozpieszczenia: mając 20 parę lat, bez studiów, zarabiał>50k$ a my się mamy przejmować jego ciężkim losem (najnudniejsza historia świata).

To kolejny przykład zderzenia "millennialsów" z rzeczywistością. Problem tylko w tym- co zawsze podkreślam- że to nie millenialsów należy krytykować czy się z nich śmiać. Wina leży po stronie starszego pokolenia, które w kółko im (nam) powtarzało że mogą osiągnąć wiele, świat stoi przed nimi otworem i w ogóle będzie świetnie.

1

A jak oceniacie wartość pracy CEO?
Przecież to mityczny CEO swoimi decyzjami i działaniami sprawia, że praca jego pracowników ma jakąś wartość. Czasem nawet kilka spotkań z innymi 'ważnymi' ma większą wartość dla firmy niż nawet rok pracy jednego pracownika

I jeszcze jedna kwestia. Ludzie patrząc na zarobki CEO popełniają bład przeżywalności. Patrzą tylko na tych co się wybili, wyszło im. Poza tym jest cała masa (prawdopodobnie większość) firm, startupów, które nie wyszły. Ich właściciele tracili czas, pieniądze i w skrajnych przypadkach zostają z długami.

0

A jak oceniacie wartość pracy CEO?

Myślę że dałem już wystarczająco długi wywód żeby było jasne że nie mnie to oceniać. Co do twojego przykładu to dosyć słaby: przecież jak upada firma to i wszyscy pracownicy idą na bruk, i to często oni są w gorszej sytuacji od ludzi wyższego szczebla bo nie dostają lukratywnych odpraw. Właściciele z długami? Cały czasy mówimy o dużych firmach a nie jednoosobowych działalnościach gospodarczych- o jakich prywatnych długach więc mowa w przypadku firmy z.o.o lub spółki akcyjnej? No chyba że ktoś rozrzucał pieniądze na lewo i prawo lub zadłużył się na własne nazwisko w celu dofinansowania firmy. Ale znów- to całkowicie inna skala przedsiębiorstwa.

Ps: Zalinkowany błąd przeżywalności to ciekawy temat ale nijak ma się do tego o czym my tu piszemy.

4

Znowu wróciło to tendencyjne CEO pay gap. To jest porównanie szefów 500 największych firm, a nie wszystkich szefów w ogóle. Jeśli weźmiemy wszystkie firmy to CEO pay gap będzie znacznie mniejsze. Natomiast jeśli zsumujemy zarobki szefów światowego top 500 firm to wyjdzie 14 mln USD pensji rocznej * 500 szefów = 7 mld USD = 1.12% z 586 mld USD PKB samej Polski. Roztrząsacie bardzo wąską grupkę, która sumarycznie zarabia prawie nic w porównaniu do całego zysku wypracowywanego na całym świecie (gross world product = około 80 bln USD = ponad 10 tysięcy razy więcej niż suma zarobków szefów top 500 firm).

No i znowu jest porównywanie samych szefów firm. A co ze sportowcami, artystami, lekarzami, prawnikami, aktorami itd? Topowi kopacze piłki kopanej (np Robert Lewandowski) zarabiają setki razy więcej niż przeciętny kopacz grający w lokalnym klubie.

9

Nikt nie odkrył nic nowego. Pracownik ma zarabiać na szefa i firmę - po to go szef zatrudnia bo po co innego. Pracownik ma za to pensje, prawie żadna odpowiedzialność, bezstresowy płatny urlop, chorobowe etc etc. Właściciele firm nie maja tych przywilejów ale maja większa kase. Ja jestem za zniesieniem wszelakich minimum pensji i wykreślenia części kodeksu pracy. Ostatecznie Polska to już nie PRL i każdy może sobie firmę założyć, bez pozwoleń i tez być takim krezusem ale o czekaj ... co najwyżej B2B się robi i mało kto wychodzi ze swoją firma i produktem - czyżby stworzenie firmy i produktu to nie tylko zakodowanie czegoś? No to chyba jyz wiemy dlaczego szeregowy koder zarabia mniej za dużo więcej warta prace - bo jest warto więcej tylko jeżeli ktoś odpowiedni nią zarządza i operuje.

0
Aventus napisał(a):
Pijany Krawiec napisał(a):

Widziałem kilka jego filmików. Generalnie to on ma rację, że praca deva jest czymś innym niż obiecywali mu na bootcampie i że nadal światem rządzą pieniądze, a nie frontend developerzy. Szokuje jednak poziom naiwności jaką musiał posiadać kilka lat temu, skoro teraz tak jęczy. Polubić też jest go ciężko z powodu rozpieszczenia: mając 20 parę lat, bez studiów, zarabiał>50k$ a my się mamy przejmować jego ciężkim losem (najnudniejsza historia świata).

To kolejny przykład zderzenia "millennialsów" z rzeczywistością. Problem tylko w tym- co zawsze podkreślam- że to nie millenialsów należy krytykować czy się z nich śmiać. Wina leży po stronie starszego pokolenia, które w kółko im (nam) powtarzało że mogą osiągnąć wiele, świat stoi przed nimi otworem i w ogóle będzie świetnie.

Chyba w Stanach, polskie stare pokolenia prezentują zgoła przeciwną mentalność.

1

Jesteś pewny? Po przemianach lat 80/90 nikt nie mówił że "teraz będzie lepiej", "idź na studia to coś osiągniesz", "teraz macie możliwości"? Owszem, w Polsce to nie to samo co na zachodzie ale mentalność i tak się zmieniła z czasem. Również w tym negatywnym sensie.

Swoją drogą o ile się nie mylę to facet na filmiku nie jest Polakiem ani w Polsce nie mieszka...

1

miec 25+ lat i twierdzic ze mi kariera nie wychodzi bo rodzice/nauczyciele/politycy mnie oszukali :):)
jest masa przykladow ktore na pierwszy rzut oka zdaja sie potwierdzac rozne durne tezy gloszone przez narzekaczy, ale prawda jest taka ze zyje sie coraz latwiej, zwlaszcza wszelkim specjalistom, inzynierom i im pokrewnym (np programistom), ciezko porownywac sytuacje na rynku pracy 20-30 lat temu vs teraz (bo tak bardzo sie poprawilo, zwlaszcza jesli chodzi o mozliwosci ksztalcenia i rozwoju).
jak czytam jak to przesrane jest dla dev wannabes to czasem sie zastanawiam czy sie ludziom po prostu od dobrobytu w glowach nie poprzewracalo.

9

Moim zdaniem koleś jest jeszcze młody i ma wąską perspektywę, patrzy przez pryzmat własnych doswiadczeń i krzywd swoich i swoich bliskich. to bardzo naturalne podejście. Z natury oceniamy świat przez pryzmat naszej rzeczywistości i naszych bliskich. Jest takie powiedzenie: syty głodnego nie zrozumie. I tak jest w życiu, zwłaszcza młodzi, myślą tylko z perspektywy "ja" i środowiska, w którym się wychowali/żyją.

Sama widze po sobie, że w moim wieku inaczej podchodzę do pewnych rzeczy, Np. słynne "zmień pracę, weź kredyt" - kiedyś byłam oburzona, co za buc, tak mówić do ludzi. Teraz po x latach myslę, że to logiczna porada. Państwo (i nie mam tu na mysli Polski, ale większość też inne państwa), nie jest od ustawiania życia obywateli (tak samo nie oczekuj tego od korporacji). Nigdzie nie ma tak, że wkraczasz w dorosłe życie i masz mieszkanie, dobrą pracę etc. Do wszystkiego trzeba dojść (no chyba, że nie trzeba xD).

Druga kwestia, życie nie jest sprawiedliwe. Nie daje wedle zasług. Rekrutacja jest powierzchowna.

No i kolejna sprawa, koleś może kiedyś sam będzie miał biznes i jestem ciekawa, czy wtedy będzie się spowiadał przed pracownikami ze swoich zarobków i płacił hojnie :D Naiwny gość. Ale w jednym ma rację, trzeba patrzeć na siebie, nie na dobro firmy. Firma nie zadba o twoją przyszłośc, podwyżkę, rozwój zawodowy, trzeba samemu o to dbać i o tym mysleć. Pracować najlepiej jak się umie, ale stawiać swoje dobro ponad dobro firmy i odejść, gdy praca nie przynosi satysfakcji.

1
szarotka napisał(a):

Moim zdaniem koleś jest jeszcze młody i ma wąską perspektywę, patrzy przez pryzmat własnych doswiadczeń i krzywd swoich i swoich bliskich. to bardzo naturalne podejście. Z natury oceniamy świat przez pryzmat naszej rzeczywistości i naszych bliskich. Jest takie powiedzenie: syty głodnego nie zrozumie. I tak jest w życiu, zwłaszcza młodzi, myślą tylko z perspektywy "ja" i środowiska, w którym się wychowali/żyją.

Sama widze po sobie, że w moim wieku inaczej podchodzę do pewnych rzeczy, Np. słynne "zmień pracę, weź kredyt" - kiedyś byłam oburzona, co za buc, tak mówić do ludzi. Teraz po x latach myslę, że to logiczna porada. Państwo (i nie mam tu na mysli Polski, ale większość też inne państwa), nie jest od ustawiania życia obywateli (tak samo nie oczekuj tego od korporacji). Nigdzie nie ma tak, że wkraczasz w dorosłe życie i masz mieszkanie, dobrą pracę etc. Do wszystkiego trzeba dojść (no chyba, że nie trzeba xD).

Druga kwestia, życie nie jest sprawiedliwe. Nie daje wedle zasług. Rekrutacja jest powierzchowna.

No i kolejna sprawa, koleś może kiedyś sam będzie miał biznes i jestem ciekawa, czy wtedy będzie się spowiadał przed pracownikami ze swoich zarobków i płacił hojnie :D Naiwny gość. Ale w jednym ma rację, trzeba patrzeć na siebie, nie na dobro firmy. Firma nie zadba o twoją przyszłośc, podwyżkę, rozwój zawodowy, trzeba samemu o to dbać i o tym mysleć. Pracować najlepiej jak się umie, ale stawiać swoje dobro ponad dobro firmy i odejść, gdy praca nie przynosi satysfakcji.

Tylko że państwo bierze od ludzi podatki, i to bierze nie pytając o zgodę. Dodatkowo partie w trakcie wyborów prześcigają się w populistycznych obietnicach. Więc jak w końcu przywódca tego państwa każe obywatelom spier***ać ze swoimi żalami to jest szczyt bezczelności.

0

Tylko że państwo bierze od ludzi podatki, i to bierze nie pytając o zgodę.

wyobrazmy sobie sytuacje:
panstwo: dajcie podatek, pls?
ludzie: jasne, chetnie, gdzie mamy wplacic pieniadze?

brzmi deczko fikcyjnie, nie?

Więc jak w końcu przywódca tego państwa każe obywatelom spier***ać ze swoimi żalami to jest szczyt bezczelności.

nie kazal spier* a dal dosc logiczna porade, co mial niby zrobic? obiecac cos czego nie jest w stanie dostarczyc? powiedziec "nie wiem" i przeprosic?

1

Boze ale ta dyskusja to raczysko -> Koles robi hajs na YT wiec wrzuca taki a nie inny content niektórzy to lubią inni nie widac ze patrzy przez pryzmat swoich doświadczeń i "naiwności" ale nie przedstawiam tam żadnych prawd "objawionych" a ludzie zaczynaja jechac po nim że głupi bo był naiwny xD
Ale szczytem jest laska 30+ niby inteligentna spiera się sama ze soba w tematyce dookoła politycznej i zaczyna pisać o podatkach wtf xD

0

Jeszcze w kwestii tego że 'życie jest niesprawiedliwe'. Otóż osoby które uznają akceptację takiego poglądu za oznakę dojrzałości, nie zdają sobie sprawy z konsekwencji jego powszechnego przyjęcia. A konsekwencje te równają się rozkładowi społeczeństwa, bo skoro z wszyscy z góry zakładają że sprawiedliwości nie ma, nigdy nie będzie i nie ma sensu do niej dążyć ani się jej domagać, to znaczy że moralność nie ma żadnych podstaw. Oznacza to można do woli kraść, zabijać, gwałcić i oszukiwać, a jedynym hamulcem jest prawdopodobieństwo ukarania przez pokrzywdzonych. Takie społeczeństwo, składające się z jednostek usiłujących wzajemnie się wyrolować nie może skutecznie funkcjonować, o ile może funkcjonować w ogóle.

1
Czulu napisał(a):

Jeszcze w kwestii tego że 'życie jest niesprawiedliwe'. Otóż osoby które uznają akceptację takiego poglądu za oznakę dojrzałości, nie zdają sobie sprawy z konsekwencji jego powszechnego przyjęcia.

Od kiedy "świadomość" jest jednoznaczna z "akceptacją"? Możesz być tego świadom i próbować z tym walczyć, choć czy cokolwiek z tej walki wyjdzie?

A konsekwencje te równają się rozkładowi społeczeństwa,

Społeczeństwo równie dobrze może się rozłożyć bez tej świadomości. Powiedziałbym wręcz, że bycie nieświadomym tego, że "życie nie jest sprawiedliwe" i nigdy nie dostaniesz niczego tylko dlatego, że się rzekomo "należy" może co najwyżej przyspieszyć ten proces, prowadząc do wzrostu liczby roszczeniowych bąbli i innych ludzi udanych inaczej.

bo skoro z wszyscy z góry zakładają że sprawiedliwości nie ma, nigdy nie będzie i nie ma sensu do niej dążyć ani się jej domagać, to znaczy że moralność nie ma żadnych podstaw.

Jakim cudem doszedłeś od stwierdzenia, że "życie jest niesprawiedliwe" do wniosku, że można w takim razie je**ąć całą moralnością w kąt? Brzmi jak tuptanie nóżką w złości na wieść o tym, że święty Mikołaj nie istnieje. Owszem, nie istnieje, ale jakoś sobie z tym radzimy - w końcu ludzie dostają prezenty. Tylko, że nie każdy dostaje, nie zawsze trafione, czasem grzeczne dziecko dostaje wymarzony prezent, a chwilę później ktoś mu go psuje celowo lub przez nieuwagę, a czasem niegrzeczne dziecko dostaje wypasioną zabawkę na oczach grzecznego, które nie dostaje nic albo po d**ie rózgą - bo życie jest niesprawiedliwe.

Oznacza to można do woli kraść, zabijać, gwałcić i oszukiwać, a jedynym hamulcem jest prawdopodobieństwo ukarania przez pokrzywdzonych. Takie społeczeństwo, składające się z jednostek usiłujących wzajemnie się wyrolować nie może skutecznie funkcjonować, o ile może funkcjonować w ogóle.

Zatem przestańmy wręczać sobie nawzajem prezenty, a zamiast tego bijmy się rózgami po d**ach i wyrywajmy z rąk opłatek zamiast się nim dzielić. W końcu nie będę musiał tłumaczyć, że naprawdę nie chcę żadnych prezentów.

1

Manifestacją sprawiedliwości jest równość. Równość można rozpatrywać na różnych płaszczyznach. Równość osiągów jest nierealistyczna i wymaga nierówności osądów. Trzeba przymknąć oko na to, że jeden człowiek jest mniej użyteczny niż drugi, by wynagradzać ich tak samo za ich pracę. Równość osądów natomiast prowadzi do nierówności osiągów, ale przynajmniej jest realistyczna, bo łatwiej stworzyć stabilne prawo prowadzące do równości osądów niż do równości osiągów.

0
superdurszlak napisał(a):
Czulu napisał(a):

Jeszcze w kwestii tego że 'życie jest niesprawiedliwe'. Otóż osoby które uznają akceptację takiego poglądu za oznakę dojrzałości, nie zdają sobie sprawy z konsekwencji jego powszechnego przyjęcia.

Od kiedy "świadomość" jest jednoznaczna z "akceptacją"? Możesz być tego świadom i próbować z tym walczyć, choć czy cokolwiek z tej walki wyjdzie?

Akceptacja wyklucza walkę i na odwrót to chyba oczywiste. To o czym piszesz określiłbym jako że masz na myśli 'uznanie za fakt', ale odnoszę wrażenie że cześć osób tutaj dodatkowo proponuje bierność względem tego.

A konsekwencje te równają się rozkładowi społeczeństwa,

Społeczeństwo równie dobrze może się rozłożyć bez tej świadomości. Powiedziałbym wręcz, że bycie nieświadomym tego, że "życie nie jest sprawiedliwe" i nigdy nie dostaniesz niczego tylko dlatego, że się rzekomo "należy" może co najwyżej przyspieszyć ten proces, prowadząc do wzrostu liczby roszczeniowych bąbli i innych ludzi udanych inaczej.

W sumie to należałoby zastanowić się czym jest sprawiedliwość żeby ocenić co jest nieuzasadnioną roszczeniowością, a co faktycznie domaganiem wymierzenia sprawiedliwości. Można jednak z cała pewnością podać oczywiste przykłady, np kiedy feministki domagają się parytetów w rekrutacji na lukratywne stanowiska to jest roszczeniowość, a jak prokurator domaga się dożywocia za rozjechanie przystanku z ludźmi po pijaku to jest sprawiedliwość.

bo skoro z wszyscy z góry zakładają że sprawiedliwości nie ma, nigdy nie będzie i nie ma sensu do niej dążyć ani się jej domagać, to znaczy że moralność nie ma żadnych podstaw.

Jakim cudem doszedłeś od stwierdzenia, że "życie jest niesprawiedliwe" do wniosku, że można w takim razie je**ąć całą moralnością w kąt? Brzmi jak tuptanie nóżką w złości na wieść o tym, że święty Mikołaj nie istnieje. Owszem, nie istnieje, ale jakoś sobie z tym radzimy - w końcu ludzie dostają prezenty. Tylko, że nie każdy dostaje, nie zawsze trafione, czasem grzeczne dziecko dostaje wymarzony prezent, a chwilę później ktoś mu go psuje celowo lub przez nieuwagę, a czasem niegrzeczne dziecko dostaje wypasioną zabawkę na oczach grzecznego, które nie dostaje nic albo po d**ie rózgą - bo życie jest niesprawiedliwe.

Oznacza to można do woli kraść, zabijać, gwałcić i oszukiwać, a jedynym hamulcem jest prawdopodobieństwo ukarania przez pokrzywdzonych. Takie społeczeństwo, składające się z jednostek usiłujących wzajemnie się wyrolować nie może skutecznie funkcjonować, o ile może funkcjonować w ogóle.

Zatem przestańmy wręczać sobie nawzajem prezenty, a zamiast tego bijmy się rózgami po d**ach i wyrywajmy z rąk opłatek zamiast się nim dzielić. W końcu nie będę musiał tłumaczyć, że naprawdę nie chcę żadnych prezentów.

Nie widzę związku. Prezenty moglibyśmy wręczać równei dobrze gdyby Mikołaj istniał, jego nieistnienia nic tu nie zmienia. Uznanie życie jest niesprawiedliwe ma z kolei oczywiste konsekwencje, chyba że dodamy 'Jeszcze jest, ale trzeba pracować nad tym żeby było'.

2

W sumie to należałoby zastanowić się czym jest sprawiedliwość żeby ocenić co jest nieuzasadnioną roszczeniowością, a co faktycznie domaganiem wymierzenia sprawiedliwości. Można jednak z cała pewnością podać oczywiste przykłady, np kiedy feministki domagają się parytetów w rekrutacji na lukratywne stanowiska to jest roszczeniowość, a jak prokurator domaga się dożywocia za rozjechanie przystanku z ludźmi po pijaku to jest sprawiedliwość.

Dlatego pisałem o równości osądów i równości osiągów. Obie równości stoją ze sobą w sprzeczności, musisz wybrać jedno kosztem drugiego. Trzecim rozwiązaniem jest oczywiście porzucenie obu równości.

Mówiąc "życie jest niesprawiedliwe" zwykle ma się na myśli:

  • gorsze predyspozycje niż inni - jeden rodzi się zdrowy, silny i inteligentny, inny rodzi się chory, słaby i głupi
  • gorszą sytuację życiową - jeden całe życie żyje w spokoju i systematycznie buduje swój majątek, status społeczny i relacje międzyludzkie, inny traci majątek, status, krewnych i znajomych z powodu nieszczęśliwych wypadków, oskarżeń, wojny, etc
  • zwykłego pecha w sensie braku okazji - jeden znajdzie się we właściwym miejscu i właściwym czasie, zauważy i wykorzysta okazję, która mocno rozwinie jego karierę, inny będzie tkwił w kraju, regionie czy firmie bez perspektyw i czekał, aż ktoś właściwy go wypatrzy,
  • etc

Nie bardzo widzę jak państwo mogłoby wyrównać te niesprawiedliwości rozsądnym kosztem i to tak, by uniknąć nadużyć i patologii.

1 użytkowników online, w tym zalogowanych: 0, gości: 1